Afgelopen jaar had ik de tijd en mogelijkheid om op exchange te gaan. Deze kans heb ik met beide handen aangegrepen. De motivering voor die keuze lag niet alleen in het feit dat ik graag mijn nog maar karig gevulde academische jaar op wilde vullen, maar ook in de drang naar een nieuw avontuur; iets bijzonders en misschien zelfs een aanzetje tot het leren van een nieuwe taal. Vanaf het moment dat ik die keuze maakte, ging de rollercoaster aan. Een rollercoaster die pas een jaar later, begin 2019, tot rust zou komen.
Mijn naam is Stefan Scholten, ik studeer Fiscaal Recht aan de Universiteit Maastricht. In het eerste semester van academisch jaar 2018-2019 heb ik ‘Chinese Income-tax Law’ in Xiamen, China gestudeerd. Naast nog 2 andere vakken binnen het fiscale- en bedrijfsrecht, heb ik mij toegelegd op de Chinese taal. Ik wil je graag iets meer vertellen over mijn ervaring en je enthousiasmeren om misschien zelf een stap als deze te ondernemen.
De keuze voor de 4 landen die ik mocht opgeven was snel gemaakt. Het moest voor mij zo ver mogelijk en zo bijzonder mogelijk. Ik heb uiteindelijk gekozen voor: Seoul, Vancouver, Aruba en Xiamen. Na een week of 3 kreeg ik te horen dat ik ingeloot was voor Xiamen, in het zuidoosten van China. Vanaf dat moment ben ik vooral bezig geweest met zoveel mogelijk informatie inwinnen over Xiamen, de Chinese cultuur en omgeving. Daarnaast hield ik mij bezig met het regelen van mijn visum, dat vereiste veel geduld.
In de aanloop naar mijn vertrek ben ik ook begonnen met het leren van Chinese woorden en zinnen. Iets wat mij later goed uitkwam in de lessen Chinese taal, die ik volgde. Hoewel Chinees een bijzonder ingewikkelde taal is wist ik me een aantal woorden en zinnen machtig te maken die me goed van pas kwamen op straat, in supermarkten en cafés.
Het moment van vertrek behelst natuurlijk emotie en lichte spanning. Toch kan ik mij één gevoel herinneren dat duidelijk de overhand had toen mijn vliegtuig opsteeg en dat was trots. Ik was onderweg naar China!

Bij aankomst werd ik opgewacht door een Chinese jongen waar ik via een Chinese student van de Universiteit Maastricht mee in contact was gekomen. De eerste paar dagen heeft hij mij rondgeleid op de campus en hielp hij me bij het opzetten van een Chinese bankrekening, telefoonnummer etc. Een gevoel van verlorenheid, in het begin, maakte al snel plaats voor nieuwsgierigheid naar de stad en de mensen. Daarnaast kwam ik al snel in aanraking met andere exchangestudenten die eenzelfde ervaring doormaakten. Dit is een uitstekend recept voor goede gesprekken en mooie feestjes. Met een groot deel van deze mensen heb ik nog steeds regelmatig contact.
Na twee weken van mensen leren kennen en feestjes, begonnen de het onderwijs. Naast de lessen, die overigens naast razend interessant, ook op zijn tijd bijzonder grappig waren, door het soms ietwat stuntelige Engels van de professoren, bleef veel tijd over om het binnenland van China te bereizen. Samen met mijn Belgische huisgenoot ben ik tot aan de grens met Myanmar gereisd; tot aan de voet van de Himalaya! De rondleiding, die we daar spontaan kregen, door een boeddhistische privé-tempel en de spoedcursus boeddhisme die daarop volgde, zal ik nooit vergeten.
Ik kan het volkomen begrijpen dat je zou twijfelen over het aangaan van een exchange in een land waar men slecht Engels spreekt en jij de taal geenszins machtig bent. Toch wil ik je meegeven dat juist dat, iets ontzettend moois toevoegt aan je ervaring. Ik heb aan den lijve ondervonden dat je in zo’n situatie teruggaat naar de basis van communiceren.
Ik hoop met het delen van mijn ervaring een enthousiasme in je los gemaakt te hebben om een exchange ervaring aan te gaan. Misschien in China óf juist iets dichter bij huis. Ik denk dat het iets is wat je voor altijd bij je zult dragen.

再见!!
Stefan Scholten