De dag die je wist dat zou komen…

Je bent een open sollicitatie aan het schrijven die even onhandig aanvangt als deze inleiding. Het voelt als het proces van een blauwtje lopen waarvan je hoopt dat je vrienden er nooit achter komen. Maar wees gerust: jouw briefje zal ongelezen in de versnipperaar belanden. En voordat je het weet ben  je 139 van zulke meesterwerkjes verder en heb je nóg geen toga aan.

Dus hoe doe je dat eigenlijk; jezelf profileren tegenover advocaten-kantoren? Of beter gevraagd; hoe moet je het níet doen? Om deze vraag te beantwoorden duik ik in de kunst van het solliciteren en ga ik in gesprek met een letsel- en strafadvocaat uit Roermond met 40 jaar ervaring in het shredden van open sollicitaties.

Aan de hand van een vraaggesprek met mr. Delescen, letsel- en strafadvocaat uit Roermond, volgt hier de kortste handleiding om met jouw CV wél onder de presse-papier te belanden.
Wie niet slaapt tijdens het vak Leergang Professionele Ontwikkeling zal het niet ontgaan zijn dat we in drie jaren tijd welgeteld één les hebben besteed aan het schrijven van een CV en motivatiebrief. Wat mij toen tijdens de gebruikelijke peerreviewsessie opviel was dat alle brieven een nagenoeg identieke inhoud hadden. Enkele ‘greatest-hits’ waren: “Mijn zwakte is dat ik té ambitieus ben”, “ik ben een échte teamspeler”, “ik weet wat werken is”, etc. Ik vraag me af hoe een advocaat dit leest.

R.A.J. Delescen, letsel- en strafadvocaat uit Roermond, licht toe:

“Ik krijg heel veel open sollicitaties. Het is altijd hetzelfde hoogdravende verhaal en het is altijd dertien in een dozijn. Kwalificaties van mensen over zichzelf. Dat soort sollicitaties lees ik verticaal, en krijgen dan een formele reactie. Ik zie dat het copy-paste is. Ik zie dat mensen dit schrijven omdat ze denken dat dit verwacht wordt, quod non. Werkgevers zouden natuurlijk heel blij zijn als mensen deze kwaliteiten daadwerkelijk zouden hebben, maar dat is onmogelijk. Niemand is een supermens.”

Dus de overdreven zelf-kwalificaties blijken weinig overtuigingskracht te hebben. Zijn er nog meer van dat soort ‘don’ts’?

“Ik denk dat veel potentiële werkgevers het ermee eens zijn dat het geen zin heeft om je te afficheren als teamplayer, harde werker, assertief, dat je géén 9 to 5 mentaliteit hebt, empathisch bent, etc. Ik ben heel ouderwets wellicht, maar ik vind het belachelijk dat mensen dit soort positieve dingen over zichzelf schrijven. Mogelijk is het in de mainstream anders.

Kortom, wat mij opvalt in de open sollicitaties is dat iedereen zich profileert als absolute topadvocaat. En de clichés buitelen daarbij over elkaar.”

Maar je moet ergens laten weten hoe goed je bent, toch?

“Je kunt al deze kwaliteiten benoemen, en dat je ernaar streeft om dat te worden. Je ziet de kwaliteiten die nodig zijn om een goede advocaat te worden, en je ziet dat dit advocatenkantoor dé plek is om dat te leren.”

Wat is volgens u een goede manier om jezelf te profileren?

“Ik verwacht een persoonlijke noot. Wie is iemand, en waar is diegene bewezen goed in. Als dat niet bewezen is moet je het ook niet benoemen.”

Wat zou zo een persoonlijke noot kunnen zijn?

“Bij wijze van spreken – als iemand zou zeggen – “naast mijn middelbare school en studie heb ik opa tien jaar lang geholpen met koeien melken, dus ik weet wat werken is en ik heb mijn studie gehaald”. Dat zou in het oog springen en deze persoon zou ik willen uitnodigen. Maar je kunt de gemiddelde sollicitatie een op een op elkaar leggen. Tot vermoeiens toe.”